بررسی مدیریت نگهداشت تجهیزات پزشکی در بیمارستان‌های ناجا

مقدمه: یکی از گلوگاه‌های عمده هزینهبری نظام سلامت؛ تجهیزات پزشکی بوده و بیش از 30% هزینه‌های هر تخت بیمارستان در سال سهم تجهیزات است. با توجه به اهمیت موضوع، هدف این مقاله بررسی وضعیت مدیریت نگهداشت تجهیزات پزشکی برای تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری مسئولین است. مواد و روش‌ها: پژوهش از نوع مشاهده‌ای- مقطعی است. محیط پژوهش بیمارستان‌های ناجا، با تعداد نمونه 190 نفر که به روش سرشماری انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه خودساخته، مصاحبه، مشاهده اسناد و مدارک استفاده شد و روایی و پایایی آنها توسط آزمون‌های اعتبار محتوا و باز آزمایی تاًیید گردید. تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس یک‌طرفه، آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون) و توسط نرم‌افزارهای Excel و SPSS صورت گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها در زمینه‎ی ابعاد مدیریت نگهداشت نشان می‌دهد که بین میانگین امتیازات داده‌شده به ابعاد مدیریت در بیمارستان‌ها اختلاف معنی‌داری وجود دارد و بیمارستان 1 (ایران) بالاترین میانگین امتیاز و بیمارستان 7 (ولی‌عصر) کمترین میانگین امتیاز را دارا بود و میانگین امتیاز بقیه بیمارستان‌ها در بین این دو بیمارستان قرار داشت. همچنین بعد هدایت و هماهنگی با میانگین 3/28 بالاترین امتیاز و برنامه‌ریزی با میانگین 2/84 کمترین امتیاز را دارا است. میانگین امتیازات داده‌شده در مردها بیشتر از زن‌ها بود. وضعیت تأهل، تحصیلات، نوع مدرک تحصیلی و نوع استخدام تأثیری بر امتیازدهی نداشت. بین سن و سنوات خدمتی با امتیازدهی به ابعاد مدیریت همبستگی وجود نداشت. در آخر اینکه 68/6 درصد موافق چارت سازمانی فعلی مدیریت نگهداشت و 31/4 درصد مخالف چارت فعلی بودند. نتیجه‌گیری: بیمارستان‌های ناجا در ابعاد مدیریت نگهداشت تجهیزات پزشکی در وضعیت مناسبی قرار دارند، بااین‌وجود بایستی در جهت ارتقاء این وضعیت تلاش بیشتری صورت گیرد و ضمن توجه مستمر به امر آموزش، در راستای بهبود ابعاد مدیریت نگهداشت و همچنین چارت سازمانی آن گام برداشته شود.